Podatek dochodowy wg KSR 2

25. 12. 2020 | Marzena Walkiewicz

KSR 2

Krajowy Standard Rachunkowości nr 2 „Podatek dochodowy” skupia się na trudnym i niejednokrotnie problematycznym dla przedsiębiorstw zagadnieniu jakim jest podatek dochodowy oraz podatek odroczony. W KSR zostały uściślone definicje, wykazane księgowania oraz podane przykłady dla zobrazowania przepisów.

Cel i zakres KSR 2

Celem KSR 2 jest określenie, w dostosowaniu do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej uor), zasad ujmowania, wyceny i prezentacji należności i zobowiązań z tytułu podatku dochodowego oraz aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, a także zasad ujawniania informacji ich dotyczących w sprawozdaniach finansowych.

Należy zaznaczyć, iż postanowień standardu nie stosuje się do osób fizycznych, prowadzących księgi rachunkowe i sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz do pozostałych jednostek jeżeli jednostki te nie są podatnikami podatku dochodowego od działalności gospodarczej.

W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego postanowienia Standardu odpowiednio stosuje się do jednostki dominującej, jednostek zależnych i współzależnych objętych konsolidacją, bez względu na to, czy jednostki te stanowią podatkową grupę kapitałową, czy też są indywidualnie opodatkowane podatkiem dochodowym.

Różnice przejściowe

Jednym z podstawowych definicji, a zarazem bardzo ważnych do zrozumienia istoty podatku odroczonego jest definicja różnic przejściowych. 

Zgodnie z KSR 2 różnice przejściowe to różnice pomiędzy wartością bilansową danego składnika aktywów lub pasywów a jego wartością podatkową. Różnice przejściowe mogą być:

• dodatnimi różnicami przejściowymi - są to te różnice przejściowe, które spowodują powstanie kwot zwiększających podstawę opodatkowania w przyszłych okresach, gdy wartość bilansowa składnika aktywów zostanie zrealizowana lub składnika pasywów rozliczona. Dodatnie różnice przejściowe powstają, gdy:

wartość bilansowa >  wartość podatkowa  dla aktywów

wartość bilansowa < wartość podatkowa dla pasywów

Dodatnie różnice przejściowe mogą również powstawać w związku z pozycjami nieujętymi w księgach jako aktywa lub zobowiązania.

• ujemnymi różnicami przejściowymi – są to te różnice przejściowe, które powodują powstanie kwot pomniejszających podstawę opodatkowania w przyszłych okresach, gdy wartość bilansowa składnika aktywów zostanie zrealizowana lub składnika pasywów rozliczona. Ujemne różnice przejściowe powstają, gdy:

wartość bilansowa <  wartość podatkowa  dla aktywów

wartość bilansowa > wartość podatkowa dla pasywów

Ujemne różnice przejściowe mogą również powstawać w związku z pozycjami nieujętymi w księgach jako aktywa lub zobowiązania.

W związku z występowaniem dodatnich różnic przejściowych jednostka tworzy rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego, czyli kwotę zobowiązania z tytułu podatku dochodowego, które według przewidywań powstanie w przyszłości.

W sytuacji wystąpienia ujemnych różnic przejściowych jednostka tworzy aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, czyli kwotę, jaka według przewidywań zmniejszy w przyszłości zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego lub będzie podlegać zwrotowi. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego jednostka tworzy również w związku z wystąpieniem straty podatkowej, możliwą do odliczenia od dochodu w przyszłości; aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego powstają również w związku z niewykorzystanymi ulgami podatkowymi.

Wartość podatkowa aktywów i pasywów

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości aktywa są to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Wpływ przyszłych korzyści z aktywów może być na pewnym etapie ich uzyskiwania opodatkowany. Jeżeli jednostka wycenia dany składnik aktywów w kwocie wyższej od jego wartości podatkowej, a korzyści z tego składnika aktywów będą w przyszłości, na pewnym etapie ich realizacji, opodatkowane, to utworzenia wymaga rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Jeżeli jednostka wycenia dany składnik aktywów w kwocie niższej od wartości podatkowej, a korzyści wynikające ze składnika aktywów będą w przyszłości opodatkowane na pewnym etapie realizacji tych korzyści, to ujęcia wymagają aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 37 ust. 2 ustawy o rachunkowości wartość podatkowa aktywów jest to kwota wpływająca na pomniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich, w sposób pośredni lub bezpośredni, korzyści ekonomicznych. Jeżeli uzyskanie korzyści ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, to wartość podatkowa aktywów jest ich wartością księgową. Taki sposób ustalania wartości podatkowej stosuje się do aktywów, z których korzyści są opodatkowane.

Przykład 1. Spółka Alfa sp. z o.o. w grudniu 2019 r dokonała zakupu budynku o wartości początkowej 1 000 000 zł. Zakup ten został zaliczony do środków trwałych jednostki, który został objęty amortyzacją liniową. Jednostka założyła, iż okres korzystania z budynku wyniesie 25 lat, a jego wartość końcowa 400 000 zł. Zgodnie z przepisami podatkowymi koszty amortyzacji stanowią koszty uzyskania przychodów, zakładając amortyzację metodą liniową ze stawką 2,5%, bez uwzględniania wartości końcowej.

Obliczenie wartości bilansowej środka trwałego:

a% = 100%/25 = 4%

(1 000 000 zł – 400 000 zł) * 4% = 24 000 zł

1 000 000 zł – 24 000 zł = 976 000 zł – wartość bilansowa budynku na dzień 31.12.2020r.

Obliczenie wartości podatkowej środka trwałego:

1 000 000 zł * 2,5% = 25 000 zł

1 000 000 zł – 25 000 zł = 975 000 zł – wartość podatkowa budynku na dzień 31.12.2020r.

wartość bilansowa budynku > wartość podatkowa budynku – powstaje dodatnia różnica przejściowa w kwocie 1 000zł. Jednostka powinna zatem utworzyć rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego w wysokości: 

1 000 zł * 19% = 190 zł

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o rachunkowości zobowiązania definiuje się jako wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Uznanie obowiązku wykonania świadczenia za zobowiązanie wiąże się z oczekiwaniem zmniejszenia przyszłych korzyści jednostki, wobec konieczności wydania środków pieniężnych lub innych aktywów. Jeżeli w wartości bilansowej zobowiązań jednostki zawarte są kwoty, które w przyszłości zmniejszą podstawę opodatkowania, to w związku z obsługą lub rozliczeniem zobowiązania nastąpi zmniejszenie podstawy opodatkowania w przyszłości, wynikające z przeszłych zdarzeń. Jednostka dysponuje zatem aktywami z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Niekiedy rozliczenie zobowiązania w terminie późniejszym spowoduje wykorzystanie aktywów jednostki, a ponadto, wskutek przeszłych zdarzeń, powiększy w przyszłości podstawę opodatkowania. Fakt, że zwiększenie w przyszłości podstawy opodatkowania wynikające z przeszłych zdarzeń, spowoduje powstanie w przyszłości zobowiązania z tytułu podatku dochodowego oznacza, że jednostka oczekuje wykorzystania obecnych lub przyszłych aktywów wskutek przeszłych zdarzeń, a zatem spoczywają na niej zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. Uzasadnia to utworzenie rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 37 ust. 3 ustawy o rachunkowości wartością podatkową pasywów jest ich wartość księgowa pomniejszona o kwoty, które w przyszłości pomniejszą podstawę podatku dochodowego. Jeżeli wskutek przeszłych zdarzeń rozliczenie zobowiązań jednostki w przyszłości spowoduje zwiększenie podstawy opodatkowania, wartość podatkowa zobowiązania jest równa wartości bilansowej powiększonej o kwoty, które w przyszłości powiększą podstawę opodatkowania.

Straty podatkowe możliwe do odliczenia

Zgodnie z KSR 2 nieujęte w aktywach lub zobowiązaniach, wynikające z przeszłych zdarzeń prawa i obowiązki, zmniejszające lub zwiększające podstawę opodatkowania w przyszłości, stanowią ujemne lub dodatnie różnice przejściowe w kwocie, w której spowodują - odpowiednio - zmniejszenie lub zwiększenie podstawy opodatkowania w przyszłości. Poniesione straty podatkowe, które zgodnie z przepisami prawa podatkowego jednostka może odliczyć w przyszłości od dochodu oraz niewykorzystane ulgi podatkowe stanowią podstawę do ujęcia aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Zapisy standardu wskazują, iż straty podatkowe poniesione przez jednostkę mogą być zazwyczaj przez pewien okres, wyznaczony w przepisach podatkowych, uwzględniane przy ustalaniu w przyszłości podstawy opodatkowania. Przepisy podatkowe przewidują, że strata ta może być odliczona od dochodu w okresie 5 kolejnych lat, przy czym w każdym z lat nie można pomniejszyć dochodu o więcej niż 50% jej kwoty. Jednostka tworzy wówczas aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Przykład 2. Spółka Alfa sp. z o.o. wykazuje na koniec roku 2020 następujące pozycje:

• Wynik finansowy: - 300 000 zł
• Dodatnie różnice przejściowe: 50 000 zł
• Ujemne różnice przejściowe: 30 000 zł
• Strata podatkowa: - 320 000 zł

Jednostka powinna utworzyć rezerwę w wysokości:

50 000 zł * 19% = 9 500 zł

Jednostka powinna utworzyć aktywa z tytuły odroczonego podatku dochodowego:

30 000 * 19% = 5 700 zł

320 000 * 19% = 60 800 zł

Spółka dokonała następujących księgowań:

• Utworzenie rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego:

Strona WN konta 870Konto 870 - Podatek dochodowy (Kosztowe) 870 Podatek dochodowy kwota 9 500 zł

Strona MA konta 830Konto 830 - Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego (Pasywne) 830 Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego kwota 9 500 zł

• Utworzenie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego:

Strona WN konta 650Konto 650 - Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego (Aktywne) 650 Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego kwota 5 700 zł

Strona MA konta 870Konto 870 - Podatek dochodowy (Kosztowe) 870 Podatek dochodowy kwota 5 700 zł

Strona WN konta 650Konto 650 - Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego (Aktywne) 650 Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego kwota 60 800 zł

Strona MA konta 870Konto 870 - Podatek dochodowy (Kosztowe) 870 Podatek dochodowy kwota 60 800 zł

W standardzie zaznaczone jest, iż nie tworzy się rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego, gdy różnica przejściowa:

• dotyczy wartości firmy, której amortyzacja, odpisanie lub jakiekolwiek inne zmniejszenie nie powoduje obniżenia podstawy opodatkowania, lub
• wynika z początkowego ujęcia w księgach danego składnika aktywów lub pasywów wskutek transakcji, która:

- nie stanowi połączenia ani nabycia jednostki albo jej zorganizowanej części oraz

- nie wpływa na podstawę opodatkowania lub wynik finansowy brutto.

Analogicznie, nie tworzy się aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, gdy różnice przejściowe:

• dotyczą ujemnej wartości firmy, której odpisanie lub jakiekolwiek inne zmniejszenie nie powoduje podwyższenia podstawy opodatkowania, lub
• wynikają z początkowego ujęcia w księgach danego składnika aktywów lub pasywów wskutek transakcji, która:

- nie stanowi połączenia ani nabycia jednostki albo jej zorganizowanej części oraz

- nie wpływa na podstawę opodatkowania lub wynik finansowy brutto.

KSR 2

Krajowy Standard Rachunkowości nr 2 „Podatek dochodowy” skupia się na trudnym i niejednokrotnie problematycznym dla przedsiębiorstw zagadnieniu jakim jest podatek dochodowy oraz podatek odroczony. W KSR zostały uściślone definicje, wykazane księgowania oraz podane przykłady dla zobrazowania przepisów.

Cel i zakres KSR 2

Celem KSR 2 jest określenie, w dostosowaniu do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej uor), zasad ujmowania, wyceny i prezentacji należności i zobowiązań z tytułu podatku dochodowego oraz aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, a także zasad ujawniania informacji ich dotyczących w sprawozdaniach finansowych.

Należy zaznaczyć, iż postanowień standardu nie stosuje się do osób fizycznych, prowadzących księgi rachunkowe i sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz do pozostałych jednostek jeżeli jednostki te nie są podatnikami podatku dochodowego od działalności gospodarczej.

W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego postanowienia Standardu odpowiednio stosuje się do jednostki dominującej, jednostek zależnych i współzależnych objętych konsolidacją, bez względu na to, czy jednostki te stanowią podatkową grupę kapitałową, czy też są indywidualnie opodatkowane podatkiem dochodowym.

Różnice przejściowe

Jednym z podstawowych definicji, a zarazem bardzo ważnych do zrozumienia istoty podatku odroczonego jest definicja różnic przejściowych. 

Zgodnie z KSR 2 różnice przejściowe to różnice pomiędzy wartością bilansową danego składnika aktywów lub pasywów a jego wartością podatkową. Różnice przejściowe mogą być:

• dodatnimi różnicami przejściowymi - są to te różnice przejściowe, które spowodują powstanie kwot zwiększających podstawę opodatkowania w przyszłych okresach, gdy wartość bilansowa składnika aktywów zostanie zrealizowana lub składnika pasywów rozliczona. Dodatnie różnice przejściowe powstają, gdy:

wartość bilansowa >  wartość podatkowa  dla aktywów

wartość bilansowa < wartość podatkowa dla pasywów

Dodatnie różnice przejściowe mogą również powstawać w związku z pozycjami nieujętymi w księgach jako aktywa lub zobowiązania.

• ujemnymi różnicami przejściowymi – są to te różnice przejściowe, które powodują powstanie kwot pomniejszających podstawę opodatkowania w przyszłych okresach, gdy wartość bilansowa składnika aktywów zostanie zrealizowana lub składnika pasywów rozliczona. Ujemne różnice przejściowe powstają, gdy:

wartość bilansowa <  wartość podatkowa  dla aktywów

wartość bilansowa > wartość podatkowa dla pasywów

Ujemne różnice przejściowe mogą również powstawać w związku z pozycjami nieujętymi w księgach jako aktywa lub zobowiązania.

W związku z występowaniem dodatnich różnic przejściowych jednostka tworzy rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego, czyli kwotę zobowiązania z tytułu podatku dochodowego, które według przewidywań powstanie w przyszłości.

W sytuacji wystąpienia ujemnych różnic przejściowych jednostka tworzy aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, czyli kwotę, jaka według przewidywań zmniejszy w przyszłości zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego lub będzie podlegać zwrotowi. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego jednostka tworzy również w związku z wystąpieniem straty podatkowej, możliwą do odliczenia od dochodu w przyszłości; aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego powstają również w związku z niewykorzystanymi ulgami podatkowymi.

Wartość podatkowa aktywów i pasywów

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości aktywa są to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Wpływ przyszłych korzyści z aktywów może być na pewnym etapie ich uzyskiwania opodatkowany. Jeżeli jednostka wycenia dany składnik aktywów w kwocie wyższej od jego wartości podatkowej, a korzyści z tego składnika aktywów będą w przyszłości, na pewnym etapie ich realizacji, opodatkowane, to utworzenia wymaga rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Jeżeli jednostka wycenia dany składnik aktywów w kwocie niższej od wartości podatkowej, a korzyści wynikające ze składnika aktywów będą w przyszłości opodatkowane na pewnym etapie realizacji tych korzyści, to ujęcia wymagają aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 37 ust. 2 ustawy o rachunkowości wartość podatkowa aktywów jest to kwota wpływająca na pomniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich, w sposób pośredni lub bezpośredni, korzyści ekonomicznych. Jeżeli uzyskanie korzyści ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, to wartość podatkowa aktywów jest ich wartością księgową. Taki sposób ustalania wartości podatkowej stosuje się do aktywów, z których korzyści są opodatkowane.

Przykład 1. Spółka Alfa sp. z o.o. w grudniu 2019 r dokonała zakupu budynku o wartości początkowej 1 000 000 zł. Zakup ten został zaliczony do środków trwałych jednostki, który został objęty amortyzacją liniową. Jednostka założyła, iż okres korzystania z budynku wyniesie 25 lat, a jego wartość końcowa 400 000 zł. Zgodnie z przepisami podatkowymi koszty amortyzacji stanowią koszty uzyskania przychodów, zakładając amortyzację metodą liniową ze stawką 2,5%, bez uwzględniania wartości końcowej.

Obliczenie wartości bilansowej środka trwałego:

a% = 100%/25 = 4%

(1 000 000 zł – 400 000 zł) * 4% = 24 000 zł

1 000 000 zł – 24 000 zł = 976 000 zł – wartość bilansowa budynku na dzień 31.12.2020r.

Obliczenie wartości podatkowej środka trwałego:

1 000 000 zł * 2,5% = 25 000 zł

1 000 000 zł – 25 000 zł = 975 000 zł – wartość podatkowa budynku na dzień 31.12.2020r.

wartość bilansowa budynku > wartość podatkowa budynku – powstaje dodatnia różnica przejściowa w kwocie 1 000zł. Jednostka powinna zatem utworzyć rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego w wysokości: 

1 000 zł * 19% = 190 zł

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o rachunkowości zobowiązania definiuje się jako wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Uznanie obowiązku wykonania świadczenia za zobowiązanie wiąże się z oczekiwaniem zmniejszenia przyszłych korzyści jednostki, wobec konieczności wydania środków pieniężnych lub innych aktywów. Jeżeli w wartości bilansowej zobowiązań jednostki zawarte są kwoty, które w przyszłości zmniejszą podstawę opodatkowania, to w związku z obsługą lub rozliczeniem zobowiązania nastąpi zmniejszenie podstawy opodatkowania w przyszłości, wynikające z przeszłych zdarzeń. Jednostka dysponuje zatem aktywami z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Niekiedy rozliczenie zobowiązania w terminie późniejszym spowoduje wykorzystanie aktywów jednostki, a ponadto, wskutek przeszłych zdarzeń, powiększy w przyszłości podstawę opodatkowania. Fakt, że zwiększenie w przyszłości podstawy opodatkowania wynikające z przeszłych zdarzeń, spowoduje powstanie w przyszłości zobowiązania z tytułu podatku dochodowego oznacza, że jednostka oczekuje wykorzystania obecnych lub przyszłych aktywów wskutek przeszłych zdarzeń, a zatem spoczywają na niej zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. Uzasadnia to utworzenie rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 37 ust. 3 ustawy o rachunkowości wartością podatkową pasywów jest ich wartość księgowa pomniejszona o kwoty, które w przyszłości pomniejszą podstawę podatku dochodowego. Jeżeli wskutek przeszłych zdarzeń rozliczenie zobowiązań jednostki w przyszłości spowoduje zwiększenie podstawy opodatkowania, wartość podatkowa zobowiązania jest równa wartości bilansowej powiększonej o kwoty, które w przyszłości powiększą podstawę opodatkowania.

Straty podatkowe możliwe do odliczenia

Zgodnie z KSR 2 nieujęte w aktywach lub zobowiązaniach, wynikające z przeszłych zdarzeń prawa i obowiązki, zmniejszające lub zwiększające podstawę opodatkowania w przyszłości, stanowią ujemne lub dodatnie różnice przejściowe w kwocie, w której spowodują - odpowiednio - zmniejszenie lub zwiększenie podstawy opodatkowania w przyszłości. Poniesione straty podatkowe, które zgodnie z przepisami prawa podatkowego jednostka może odliczyć w przyszłości od dochodu oraz niewykorzystane ulgi podatkowe stanowią podstawę do ujęcia aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Zapisy standardu wskazują, iż straty podatkowe poniesione przez jednostkę mogą być zazwyczaj przez pewien okres, wyznaczony w przepisach podatkowych, uwzględniane przy ustalaniu w przyszłości podstawy opodatkowania. Przepisy podatkowe przewidują, że strata ta może być odliczona od dochodu w okresie 5 kolejnych lat, przy czym w każdym z lat nie można pomniejszyć dochodu o więcej niż 50% jej kwoty. Jednostka tworzy wówczas aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Przykład 2. Spółka Alfa sp. z o.o. wykazuje na koniec roku 2020 następujące pozycje:

• Wynik finansowy: - 300 000 zł
• Dodatnie różnice przejściowe: 50 000 zł
• Ujemne różnice przejściowe: 30 000 zł
• Strata podatkowa: - 320 000 zł

Jednostka powinna utworzyć rezerwę w wysokości:

50 000 zł * 19% = 9 500 zł

Jednostka powinna utworzyć aktywa z tytuły odroczonego podatku dochodowego:

30 000 * 19% = 5 700 zł

320 000 * 19% = 60 800 zł

Spółka dokonała następujących księgowań:

• Utworzenie rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego:

Strona WN konta 870Konto 870 - Podatek dochodowy (Kosztowe) 870 Podatek dochodowy kwota 9 500 zł

Strona MA konta 830Konto 830 - Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego (Pasywne) 830 Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego kwota 9 500 zł

• Utworzenie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego:

Strona WN konta 650Konto 650 - Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego (Aktywne) 650 Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego kwota 5 700 zł

Strona MA konta 870Konto 870 - Podatek dochodowy (Kosztowe) 870 Podatek dochodowy kwota 5 700 zł

Strona WN konta 650Konto 650 - Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego (Aktywne) 650 Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego kwota 60 800 zł

Strona MA konta 870Konto 870 - Podatek dochodowy (Kosztowe) 870 Podatek dochodowy kwota 60 800 zł

W standardzie zaznaczone jest, iż nie tworzy się rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego, gdy różnica przejściowa:

• dotyczy wartości firmy, której amortyzacja, odpisanie lub jakiekolwiek inne zmniejszenie nie powoduje obniżenia podstawy opodatkowania, lub
• wynika z początkowego ujęcia w księgach danego składnika aktywów lub pasywów wskutek transakcji, która:

- nie stanowi połączenia ani nabycia jednostki albo jej zorganizowanej części oraz

- nie wpływa na podstawę opodatkowania lub wynik finansowy brutto.

Analogicznie, nie tworzy się aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, gdy różnice przejściowe:

• dotyczą ujemnej wartości firmy, której odpisanie lub jakiekolwiek inne zmniejszenie nie powoduje podwyższenia podstawy opodatkowania, lub
• wynikają z początkowego ujęcia w księgach danego składnika aktywów lub pasywów wskutek transakcji, która:

- nie stanowi połączenia ani nabycia jednostki albo jej zorganizowanej części oraz

- nie wpływa na podstawę opodatkowania lub wynik finansowy brutto.